© Rootsville.eu

The Cinelli Brothers (UK)
Duvel Blues Night
Hnita Jazz Club Heist-op-den-Berg (06-12-2024)

reporters & photo credits: Freddie

info organisatie: Hnita Jazz Club
info band:
The Cinelli Brothers

© Rootsville 2024


Het moest er dan toch een keer van komen, The Cinelli Brothers in de gerenommeerde 'Hnita Jazz Club' en zo gaat het op deze vrijdagavond richting Heist-op-den-Berg. Toch ook al de vierde maal dat we deze uitstekende band aan het werk zien dit jaar. Voor mezelf en m'n compagnon de route dateert de eerste ontmoeting met deze 'The Cinelli Brothers' uit begin 2022, dus al bijna 3 jaar geleden. Uiteraard is het verrassingseffect op het podium sinds 2022 al wel een beetje verwaterd maar toch blijven ze een steengoede band die blues, gospel en soul weten te mixen tot hun eigen 'Blues Blend'.

In de 'Hnita Jazz Club' hebben ze deze blues avond gewoonweg 'Duvel Blues Night' gedoopt en misschien opent dit wel perspectieven en komt de 'Sint' hier gewoon langs met den 'Duvel'? :) Met het bordje 'Sold Out' aan de deur, een Duvel'ke' in de hand en de 'Charel' die dan weer met zijn vinyl collectie de warming-up verzorgde kon de avond al niet meer stuk.

'The Cinelli Brothers' bestaan vooreerst uit de broertjes Marco (vocals, keys, guitar) en Allesandro (drummer, vocals) en voor hun 60-ties en 70-ties passies wisten ze zo ook Tom Julian-Jones (harmonica, guitar, vocals) en Stephen Giry (bass, vocals, guitar) warm te maken wat tot een explosief geheel kwam te leiden. Hun debuutalbum 'Baby Please Set Your Alarm' werd uitgegeven in 2018. Een album met daarop ook hun versie van Aretha Franklin's hit 'Chains Of Fools' en 'de' Prince zijn 'Kiss'. Nadien volgde er nog 3 albums met als laatste in 2023 'Almost Exactly' welke wegens succes dit jaar een wedergeboorte kreeg bij het Nederlandse label 'Continental Record Services'.

Tijdens hun nog relatief prille bestaan wisten ze al heel wat prijzen te vergaren en zo kwamen ze in 2022 de 'UK Blues Challenge' te winnen waardoor ze vorig jaar ook op de 'International Blues Challenge' belanden in Memphis waar ze respectvol tweede werden, of had je gedacht dat de Amerikaantjes een buitenlandse band zouden laten winnen? Dus enorm gewaardeerde muzikanten hier geselecteerd door programmamaker Jan Ursi en na Laura Evan's de tweede Britse topband in evenveel maanden. Toch weerom nieuwe fans opgedoken hier in de 'Hnita Hoeve' voor wie deze club maar ook de band een primeur zijn vanavond. That's the Spirit!

Na de aankondiging van 'MC Jan' begonnen 'The Cinelli Brothers' eraan met 'No Place For Me', en dit komt dan weer uit hun album 'No Country For Bluesmen'. Een visie die Marco & Co wel al vlug zou doen veranderen want deze 'Hnita Jazz Club' is er voor iedere muziekliefhebber. Het daaropvolgende 'Save Me' kan je achteraf mee huiswaarts nemen door hun album 'Villa Jukejoint' aan te schaffen en zo trekken deze 'The Cinelli Brothers' al vanaf het begin hier alle registers open. Marco weet iedereen hier meteen in te pakken door zijn kennis van het Nederlands.

Bij het soulvolle 'Leave It With You' voelen we hier allemaal tot in onze kleinste teen, dit zou weerom een memorabel optreden gaan worden hier in de 'Hnita Jazz Club'. We zijn hier uiteraard aanwezig met tal van blues liefhebbers en muzikanten en dus krijgen we met 'Nobody's Fool' een sfeervolle ballad en eentje dat rillingen bij de meesten onder ons doet ontstaan. Het daaropvolgende applaus is gewoon een certitude. Knap is nog steeds hun algemene samenzang die hen zo sterk komt te maken. Van Blues terug naar Soul met 'Dozen Roses' waarop we een duet krijgen met Marco en Tom.

Funk zit ook in hun totaalpakket en zodoende komt Stephen Giry dan maar een stapje voorwaarts te zetten waardoor we door zijn gitaarlicks ons in de wereld van een Santana komen te wanen. Het is 'Ain’t Blue But I Sigh' uit hun 'Almost Exactly' album die ons weerom naar hogere sferen komt te brengen. Dat Stephen ook vocaal uit de voeten kan ondervinden we hier aan het levende lijve bij het brengen van 'Can I Change My Mind'. Bij deze 'The Cinelli Brothers' komt de kwaliteit uit de vier windstreken en dat voel je ook wanneer na ieder nummer hier het applaus hier losbarst.

'Lucky Star' is niet enkel een lekker luisterend nummer van deze 'The Cinelli Brothers' maar ook het gegeven waaronder deze vier klasbakken zich bevinden. Helaas zitten we bij 'Spell On Me' al aan het einde van het eerste gedeelte en niet enkel zij hebben dorst maar ook bij ons komt de smaak van een 'Duvel' weer op te borrelen, en zo staan de vrijwilligers van deze 'Hnita Jazz Club' klaar om iedereen zo vlug mogelijk te kunnen bedienen.

Het hek was hier al meteen van de dam van bij het eerste nummer en dus stond iedereen al braaf op zijn plaats alvorens Marco, Allesandro, Tom en Stephen terug de bühne kwamen te betreden. Niet voor 'de' blues maar om het tweede gedeelte te openen met een Gospel en ook deze 'Prayer' wist de menigte hier best te smaken. Met 'You're Gonna need Me' van Albert King barste het applaus hier al los alvorens Tom nog maar één enkele noot had uitgebracht.

De slide bij 'Making It Trough The Night' kwam uit de 'Airline Six String' van Marco en zo bevinden we ons midden in de blues...The Cinelli Brothers, the night and nothing but the blues! Ook met 'Last Cigarette' laten deze 'The Cinelli Brothers' horen dat ze voor het brengen van blues geboren zijn. Voor dit Rumba bluesje hadden Allesandro en Stephen gewoon van instrumentarium verwisseld en moesten sommige muzikanten onder ons toch wel even slikken van de gebrachte kwaliteit. Het gegeven 'Een dipje krijgen' is bij dit viertal ongekend en zo krijgen we hier nothing but the best vanavond.

'Nobody's Fool' is dan weer spek voor de bek van Stephen en hierbij weet deze van origine Fransoos hier weerom iedereen stil te krijgen door zijn masterclass op gitaar. Ik heb hem zelfs al straffer gehoord met het brengen 'Million Miles Away' van die Ierse god maar dit hoefde hier vanavond niet want iedereen bevond zich hier al in een Delirium, sorry Duvel ;-). Tijdens hun omzwervingen op de vele podia kwamen ze ook 'Özgür Hazar' tegen met diens 'Blues Syndicate' en omdat het op festivals er nogal haastig is hebben 'The Cinelli Brothers' Özgür hier dan maar uitgenodigd om er eentje mee te spelen. We krijgen zo met 'Things I Do For You' van Junior Wells een shuffle om duimen en vingers van af te likken. En dit allemaal zo gewoon uit een azuurblauw, zeegroene Strat.

Tot zover de roem en glorie van 'Özgür Hazar' en zo kunnen 'The Cinelli Brothers' hier gaan toewerken naar hun apotheose van het concert. En wat voor eentje! Blues kregen we al voldoende vanavond en dus werd het tijd voor een dosis Funky Soul met 'Last Throw Of The Dice' al moest er voor ons geen einde komen aan dit spelletje 'Roulette' want om het bij Delbert McClinton te houden, 'cause every time 'The Cinelli Brothers' roll the dice, it's a seven!

Het werd er eentje van meer dan 7 minuten waarbij het de beurt was aan Allesandro om een masterclass te geven met een drumsolo om in zwijm van te vallen. Als outswinger krijgen we dan nog het explosieve 'Mama Don't Like You' maar dat raakt ons nu eens niet want de 'Hnita Jazz Club' doet het wel. Een stomend afscheid waarbij iedereen nu wel overtuigd is van de klasse van deze 'The Cinelli Brothers' en ze hier een onuitwisbare indruk hebben nagelaten in Heist-op-den-Berg. Ook zij zullen nu ook wel meer dan overtuigd zijn van deze 'club' iets wat wij al waren van bij het begin van de bluesconcerten. De vriendelijkheid van de vrijwilligers, de familiaal aanvoelende entourage en last but not least, de uitmuntende kwaliteit van het geluid met daarvoor ook een pluim op de hoed van de PA technicus. Gewoon pure klasse een band als 'The Cinelli Brothers' en een club als de 'Hnita Jazz Club'.

Marco, Tom, Allesandro en Stephen zullen dan wel gedacht hebben dat de avond er op zat maar dit was buiten deze volle 'Hnita Club' gerkend en dus bleef het oorverdovend applaus maar aanhouden tot ze terug het podium opkwamen. Tom bracht zijn gitaar in stelling met een korte intro van AC/DC met als gevolg dat iedereen hier meteen uit de bol ging. Het werd evenwel geen 'Thunderstruck' maar het met dynamiet gevulde 'The Rocker'. Het werd evenwel hun eigenste versie die bestaat uit pure rock 'n roll en waarbij Marco achter zijn keys in de huid kroop van een Jerry Lee Lewis. Ambiance in de keet, and so let's all rock 'n roll tonite voor dit slot zoals we er maar zelden nog een te horen krijgen. Bedankt Cinelli Brothers, bedankt Hnita Jazz Club, bedankt Duvel, we had a ball want Sinterklaas was ons goed gezind vanavond.